Η μετατροπή της χώρας σε ενεργειακή αποικία οδηγεί σε κοινωνική και οικολογική καταστροφή!
Η ανακοίνωση του πανελλαδικού Δικτύου συλλογικοτήτων για την ενέργεια σε σχέση με τις εξαγγελίες για ηλεκτρική διασύνδεση Ελλάδας-Αυστρίας-Γερμανίας.
Δέκα χρόνια μετά από την εξαγγελία του τότε υπουργού Περιβάλλοντος και Ανάπτυξης (ΠΕΚΑ) Γεωργίου Παπακωνσταντίνου με υφυπουργό το Γιάννη Μανιάτη, η ελληνική κυβέρνηση αναβιώνει το αξέχαστο πρόγραμμα «Ήλιος», … Περισσότερα.....[....]
Οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης -χωρίς να κατονομάζονται – αρνούνται να αποδεχθούν σημαντικές προβλέψεις του σχεδίου REPowerEU, σύμφωνα με ανάρτηση του ιστότοπου euractiv.com. 
Είχε προαναγγελθεί ως νομοσχέδιο με αντικείμενο την ανάπτυξη υπεράκτιων αιολικών σταθμών, όμως εξελίχθηκε σε νομοσχέδιο πολλαπλού σκοπού, με στόχο να καταργήσει ό,τι έχει απομείνει –αν έχει απομείνει- από τις προβλέψεις της νομοθεσίας για την προστασία του περιβάλλοντος.
Στις 15 Φεβρουαρίου έληξε η δημόσια διαβούλευση για τις πρώτες τρεις Ειδικές Περιβαλλοντικές Μελέτες (ΕΠΜ) περιοχών του Δικτύου Natura 2000. Πρόκειται για τις ΕΠΜ των Περιφερειακών Ενοτήτων α) Έβρου και Ροδόπης (μέρους), β) Ρεθύμνου (μέρους), Ηρακλείου και Λασιθίου και γ) Λακωνίας (μέρους) και Μεσσηνίας.
Στις 16 Οκτωβρίου χιλιάδες Ισπανοί διαδήλωσαν στη Μαδρίτη ζητώντας μια ενεργειακή μετάβαση «προς ένα μοντέλο βασισμένο στην εξοικονόμηση, την ενεργειακή απόδοση και την αυτοκατανάλωση, απορρίπτοντας το συγκεντρωτικό μοντέλο ανανεώσιμων πηγών ενέργειας μεγάλης κλίμακας, χωρίς σχεδιασμό ή χωροταξικό σχεδιασμό και χωρίς συμμετοχή των πολιτών.» Η διαμαρτυρία, που κάλεσε η Alianza Energía y Territorio (ALIENTE), συγκέντρωσε περισσότερες από 180 οργανώσεις με κεντρικό … 
Μέχρι πριν από λίγα μόνο χρόνια το Υπουργείο Πολιτισμού αποτελούσε μια σχεδόν ανεξάρτητη αρχή. Διατηρούσε αυστηρά τους δικούς του κανόνες, θεωρώντας τους διαχρονικούς και πολύ δύσκολα υπέκυπτε στα κελεύσματα του εκσυγχρονισμού και στην επιχειρηματολογία της προτεραιότητας της «ανάπτυξης». Αυτό δε σημαίνει πως είχε πάντα δίκιο, ούτε πως ήταν πάντα δίκαιο. Όμως προστάτευε όσος κανείς άλλος το αντικείμενό του.
«Προφανώς δεν θα μετουσιωθούν σε έργα το σύνολο των αδειών που έχουν υποβληθεί για αυτά τα 100 GW για τα οποία μιλάμε. Όμως, το «βάθος» του pool των υπό ωρίμανση έργων αποτελεί τη «μαγιά», ώστε να επιλεγούν και να υλοποιηθούν τα καλύτερα από αυτά. Εκείνα τα έργα δηλαδή που συνδυάζουν τα βέλτιστα τεχνικά, περιβαλλοντικά, χωροταξικά αλλά και οικονομικά στοιχεία».… 
Η Ελληνική Βουλή κύρωσε το 2005 τη Διεθνή Σύμβαση που υιοθετήθηκε στο Άαρχους της Δανίας το 1998 και κατοχυρώνει στους πολίτες δικαιώματα στον τομέα του περιβάλλοντος.
Διανύουμε μια κρίσιμη περίοδο όπου η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτικών δυνάμεων της χώρας προωθούν την πολιτική της εξόρυξης υδρογονανθράκων και της μετατροπής της χώρας σε ενεργειακό κόμβο ενώ παράλληλα ανταγωνίζονται για το ποιος υπηρετεί καλύτερα την «πράσινη ανάπτυξη» με πρόσχημα την «κλιματική κρίση».
Λίγο πριν εγκριθούν τα πρώτα Περιφερειακά Χωροταξικά στις αρχές της δεκαετίας του 2000, μας ζητούσαν να συναινέσουμε για να μπει μια αρχή και να υπάρχει Χωροταξικός Σχεδιασμός.